مفصل مصنوعی چیست - قسمت دوم

 این مقاله ادامه قسمت اول  آن است.

مفصل مصنوعی وسیله ای است که جایگزین مفصل طبیعی که خراب شده میگردد تا بتواند مشکلات ناشی از خرابی مفصل که مهمترین آنها درد است را حل کند. مفصل مصنوعی از قسمت های مختلفی درست شده است.

سطوحی از مفصل مصنوعی که باید بر روی هم حرکت کرده و بلغزند باید بسیار صاف و صیقلی باشند. این صیقلی بودن نه تنها موجب حرکت بهتر مفصل میشود بلکه موجب میگردد تا سایش کمتری بین سطوح ایجاد شود. حرکت مکرر سطوح مفصل مصنوعی در طی سالیان میتواند موجب شود تا ذرات بسیار ریزی از روی آن کنده شده و سطح آنها بتدریج ساییده شده و از بین برود. هرچه سطوح مفصل مصنوعی صاف تر و صیقلی تر باشند سایش آنها کمتر شده و عمر مفصل مصنوعی بیشتر میشود. از طرف دیگر این سطوح باید در مقابل سایش بسیار مقاوم باشند.

2189 2
سر فلزی مفصل مصنوعی درون کاسه پلی اتیلنی جای گرفته و کاسه پلی اتیلنی درون کاسه فلزی قرار دارد

امروزه سطوح متحرک مفاصل مصنوعی را از فلز، پلاستیک و سرامیک میسازند. سطوح فلزی که باید روی هم حرکت کنند معمولا جنس آلیاژ کروم کبالت دارند. سطوح سرامیکی در مقابل سایش بسیار مقاوم بود و معمولا از جنس اکسید آلومینیوم هستند. سطوح پلاستیکی معمولا از جنس نوعی پلی اتیلن بسیار محکم و مقاوم به سایش ساخته میشوند.


2189 3


 سر فلزی درون کاسه فلزی قرار دارد که خود آن درون کاسه فلزی دیگری قرار گرفته است

معمولا از دو سطحی که بر روی هم حرکت میکنند یکی را از جنس فلز و دیگری را از پلی اتیلن انتخاب میکنند. در سالهای اخیر استفاده از سطوح دیگر که مقاومت بیشتری در مقابل سایش دارند استفاده بیشتری میشود. حرکت سرامیک بر روی پلی اتیلن، سرامیک بر روی سرامیک و یا فلز بر روی فلز موجب سایش کمتری شده و طول عمر مفصل مصنوعی را بیشتر میکند. البته استفاده از هر کدام از این سطوح مزایا و معایب مخصوص به خود را دارد. پزشک معالج بر اساس شرایط بیمار بهترین گزینه را برای بیمار انتخاب میکند.

مفاصل مصنوعی معمولا چند تکه و به اصطلاح ماجولار Madular هستند. به این معنی که از چند قسمت ساخته شده و پزشک آنها را در اطاق عمل سر هم و مونتاژ میکند. بطور مثال یک مفصل مصنوعی ران میتواند از اجزاء زیر تشکیل شده باشد

2189 5

2189 8

 کاسه فلزی درون حفره استابولوم      اجراء یک مفصل مصنوعی ران که به هم متصل میشوند

 

  • سر فلزی یا سرامیکی
  • کاسه فلزی که درون حفره استابولوم جای میگیرد
  • کاسه پلی اتیلنی یا سرامیکی که درون کاسه فلزی قرار میگیرد

هر کدام از این اجزاء بصورت جداگانه در حین عمل برای بیمار اندازه گیری شده و سپس به هم متصل شده و در جای مناسب خود به استخوان بیمار متصل میشوند.


منبع : ایران ارتوپد

مفصل مصنوعی چیست - قسمت اول

مفصل مصنوعی وسیله ای است که آن را بجای مفصل  طبیعی که خراب شده است میگذارند تا بتواند کارکرد از دست رفته مفصل را بازگرداند. مهمترین کارکرد مفصل حرکت آن است.

مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم حرکت میکنند. متاسفانه به عللی ممکن است هر کدام از مفاصل بدن خراب شده و دیگر قادر به انجام وظیفه خود نباشند. خراب شدن مفاصل به علل مختلفی ایجاد میشود ولی مهمترین آنها ساييدگي (ارتروز) و بيماري هاي روماتيسمي  هستند. در این بیماری ها غضروف مفصل از بین رفته و دو استخوان تشکیل دهنده مفصل دیگر نمیتوانند به راحتی در کنار هم حرکت کنند. نتیجه این وضعیت خشکی مفصل و محدودیت در حرکات مفصل است ولی مهمترین مشکلی که یک مفصل خراب برای بیمار ایجاد میکند درد است.

حرکت قسمت های متحرک مفصل خراب شده موجب بروز درد در محل مفصل میشود. در ابتدا میتوان این درد را با استفاده از داروهاي ضدالتهاب  کاهش داد ولی با پیشرفت بیماری و خرابتر شدن مفصل درد به مسکن پاسخ کافی نمیدهد. در این وضعیت میتوان برای از بین بردن درد بیمار از جایگزینی مفصل خراب شده با یک مفصل مصنوعی استفاده کرد.

شکل مفصل مصنوعی برحسب مفصلی که باید جایگزین آن شود متفاوت است و لزوما شبیه مفصل طبیعی نیست. بیشتر قسمت های مفصل مصنوعی را از فلز میسازند. از موارد دیگری هم در ساخت مفاصل مصنوعی استفاده میشود که مهمترین آنها سرامیک و پلاستیک است. فلز بکار رفته در مفصل مصنوعی معمولا یک آلیاژ است. این آلیاژ برای کارکرد مناسب باید بسیار محکم باشد تا بتواند سالیان سال فشارهای وارده به مفصل را تحمل کرده و آسیب نبیند. همچنین باید تا حدودی قابلیت انعطاف داشته باشد تا بتواند همچنان که استخوان در مقابل نیروهای وارد به آن تغییر شکل میدهد آن هم تغییر شکل داده و با استخوان هماهنگ باشد. این هماهنگی موجب ماندگاری بیشتر استخوان و فلز در کنار هم خواهند شد.

2189 1





2189 7



2189 11




 در تصاویر بالا کاسه فلزی که درون حفره استابولوم جای میگیرد، کاسه سرامیکی که درون کاسه فلزی قرار میگیرد و سر سرامیکی دیده میشوند

جنس آلیاژ باید طوری باشد که بدن در مقابل آن واکنش نامناسبی ایجاد نکند. همچنین نباید در داخل بدن دچار خوردگی شود. امروزه معمولا از آلیاژ های آهن ( انواعی از استیل ضد زنگ) و آلیاژ های تیتانیوم و در مواردی آلیاژ کروم و کبالت بدین منظور استفاده میشود. قسمت های فلزی یک مفصل مصنوعی باید به استخوان متصل شوند. برای این اتصال معمولا زائده ای که به آن دسته میگویند از کنار قسمت اصلی مفصل مصنوعی خارج شده که جراح آن را درون کانال استخوان قرار میدهد. این دسته باید بتواند درون کانال استخوانی محکم و بیحرکت شود. برای این کار از دو روش استفاده میشود.

روش اول استفاده از ماده مخصوصی به نام سیمان استخوانی است. سیمان استخوانی از جنس متیل متاآکریلات بوده و در حین عمل جراحی پزشک جراح با مخلوط کردن یک پودر و یک مایع مخصوص آن را تهیه میکند. این مخلوط در ابتدا خمیری است ولی در عرض چند دقیقه سفت و محکم میشود. قرار گرفتن سیمان استخوانی در بین استخوان و فلز موجب اتصال محکم آنها به یکدیگر میشود. سیمان از یک طرف در خلل و فرج ریز استخوان نفوذ کرده و از طرف دیگر به فلز میچسبد و بدین ترتیب اتصال محکمی را بین این دو ایجاد میکند.


2189 9

در تصویر بالا اتصال کاسه پلی اتیلنی درون حفره استابولوم و اتصال دسته فلزی درون کانال استخوان ران به توسط سیمان استخوانی صورت گرفته است. رنگ سیمان استخوانی در تصویر بالا سفیدتر از استخوان است

روش دیگر برای اتصال بین استخوان و فلز ایجاد تغییراتی در سطح فلز است بدین صورت که سطح فلز را با روش های فلزکاری متخلخل و دارای سوراخ و حفرات ریز میکنند. این سوراخ ها و حفرات بسیار ریز و در حد هزارم میلیمتر هستند. وقتی فلزی با این خصوصیت در کنار استخوان قرار میگیرد سلول های استخوان بتدریج درون این خلل و فرج رشد کرد و در نتیجه اتصال محکمی بین استخوان و فلز ایجاد میشود. مفاصل مصنوعی که از این روش استفاده میکنند را مفاصل مصنوعی بدون سیمان Cementless artificial joint میگویند.

2189 10



    
تصویر بزرگ شده فلز متخلخل



2189 4

کاسه فلزی که درون حفره استابولوم قرار میگیرد
                     رویه متخلخل دارد



2189 6

قسمتی از رویه فلز در دسته مفصل مصنوعی ران
                      را متخلخل میسارند


ادامه مقاله را در قسمت دوم آن مطالعه کنید


منبع : ايران ارتو پد

در رفتگی مفصل لگن در نوزادان


معاینه مفصل لگن

 یکی از مشکلاتی که به طور مادرزادی ممکن است نوزادان را گرفتار کند، دررفتگی لگن(محل مفصل شدن استخوان ران با حفره ی استخوان لگن) است.

مهم است که عارضه دررفتگی لگن در نوزادان را در همان ابتدای زندگی تشخیص داد و درمان کرد.

این عارضه ممکن است در ابتدا مشکل مشهودی ایجاد نکند، بنابراین دکتر با معاینه، مفصل لگن را در هر بار ویزیت مورد بررسی قرار می‌ دهد تا زمانی که نوزاد به راه بیفتد.

دکتر برای معاینه ی مفصل لگن نوزاد، به آرامی استخوان‌ های ران را فشار می ‌دهد و می‌ کشد تا ببیند آیا این استخوان در حفره لگن لق می زنند یا نه. هنگامی که سن نوزاد بالاتر رفت، دکتر دو ران او را به طرفین باز می‌ کند تا ببیند آیا این استخوان ‌ها به راحتی باز می ‌شوند یا نه.

اگر مشکل مفصل لگن جدی باشد یا در ویزیت بعدی دکتر همچنان باقی مانده باشد، دکترتان ممکن است شما را به یک ارتوپد اطفال ارجاع دهد. ارتوپد اطفال پزشکی است که در مشکلات استخوان و مفاصل  کودکان تخصص دارد.

ممکن است پزشک برای بررسی مفصل لگن از سونوگرافی استفاده کند. همچنین در حدود سه ماهگی نوزاد ممکن است رادیوگرافی با اشعه ایکس استفاده شود.

بریس نرم

درمان دررفتگی لگن مادرزادی

اغلب موارد در رفتگی مادرزادی مفصل لگن با استفاده از یک بریس نرم درمان می ‌شوند. این بریس زانوهای نوزاد را در حالت باز شده به طرفین و خم‌ شده روی قفسه سینه نگه می ‌دارد. اگر نوزاد شما با این بریس تحت درمان باشد، پزشک مفصل لگن او را هر یک تا دو هفته معاینه می ‌کند، تا ببیند آیا مفصل لگن در جای خود ثابت شده است یا نه.

هنگامی که مفصل لگن جا افتاد، نوزاد باید 2 تا 3 ماه دیگر این بریس را داشته باشد. در مجموع ممکن است لازم باشد نوزاد برای 3 تا 6 ماه به طور شبانه ‌روزی این بریس را پوشیده باشد.

5 درصد نوزادان مبتلا به عارضه ی در رفتگی لگن به درمان‌ های بیشتری از بریس نیاز دارند. ممکن است لازم باشد، پای آن ها گچ گرفته شود و عد‌ه‌ ای هم نهایتا نیاز به جراحی برای تثبیت مفصل لگن پیدا می ‌کنند.

اگر بستگان شما در هنگام نوزادی به این مشکل مفصل لگن مبتلا بوده ‌اند، به پزشک تان بگویید. حتی اگر لگن نوزاد شما طبیعی به نظر برسد، ممکن است پزشک برای اطمینان آن را با سونوگرافی یا رادیوگرافی با اشعه ایکس مورد بررسی قرار دهد.

 

 

منبع : تبیان 

علت صدای مفاصل چیست. آیا صدا دادن مفصل بیماری است



"دکتر محسن توکلی"

ممکن است شما هم جزو کسانی باشید که بارها با کشش به انگشتان دست خود باعث ایجاد صدائی در آن

شده اید. آیا از خود پرسیده اید علت ایجاد این صدا چیست.

در داخل مفصل مایعی وجود دارد که باعث حرکت آسان‌تر استخوان‌های مجاور هم می‌شود. در این مایع 

گذشته از مواد مختلف گازهای گوناگونی نیز وجود دارند. افزایش حجم مفصل که با کشش انگشت ایجاد

می شود موجب کاهش فشار داخل مفصل شده، و این امر یک حالت مکش و خلاً را در داخل مفصل ایجاد 

می کند. کاهش فشار و حالت مکش باعث می شوند که گاز‌های محلول در مایع مفصل به صورت حباب 

در‌آیند. ترکیدن این حباب ها باعث ایجاد صدا و آرامش شخص می شود و کم کم این مساله به صورت

عادت در می آید. این امر در مفاصل دیگر بدن نیز با درجات کمتری می تواند اتفاق بیفتد.

شخص با  ایجاد حداکثر دامنه حرکت در مفصل موجب کشش در آن مفصل شده و پس از ترکیدن حباب 

های‌ گاز راحت میشود و چون حل شدن گازهای حباب نیاز به زمان دارد به همین خاطر تا مدتی علیرغم 

سعی شخص هیچ صدایی از مفصل شنیده نمی شود. در اصطلاح به این کار شکستگی قولنج می گویند، که 

یا خود شخص موفق میشود قولنج را بشکند و یا شخص دیگری این امر را انجام میدهد.


4-88

هنوز ثابت نشده است که آیا صدا در آوردن عادتی از مفاصل موجب صدمه جدی آنها می‌شود یا خیر ،

ولی میتوان گفت با گذشت زمان و تکرار این عادت، بافت های نرم اطراف مفصل آسیب می بینند و روی

دامنه حرکتی مفصل اثر می گذارند. حرکت دادن ناگهانی گردن یا ستون فقرات و بخصوص فشار روی 

مهره ها و یا حرکت ناگهانی گردن توسط شخصی دیگر برای به اصطلاح شکستن قولنج گذشته از صدمه

شدیدی که میتواند روی مفاصل مهره ها ایجاد کند، ممکن است باعث گرفتگی و اسپاسم شدید و دردناک 

عضلات اطراف شده که درمان خاص خود را نیاز خواهد داشت. اگر این امر عادتی شود سایش تدریجی 

مهره‌ها را به دنبال خواهد داشت.


5-88

برای مبارزه با این امر چه کنیم:

  •  در صورتی که عادت به در آوردن صدا از مفصل داریم سعی کنیم با مشغول کردن خود به کارهای دیگر و مبارزه با آن این عادت را از خود دور کنیم. در صورتی که شش ماه این عمل را انجام ندهید برای همیشه راحت خواهید شد.
  •  با برنامه های منظم ورزشی و ورزش‌های کششی کم کم قدرت عضلات و انعطاف ‌پذیری مفاصل افزایش می یابند و تدریجا احساس شکستگی قولنج از بین می رود.
  •  اگر پس از فعالیت های ورزشی احساس میکنید به شکستن قولنج نیاز دارید نشان دهنده این است که ورزش را به طور صحیح انجام نمی دهید و پس از آن دچار گرفتگی عضلات و یا احساس قولنج میکنید. لطفا مطالب زیر را رعایت کنید
        الف- قبل از ورزش سنگین با حرکات ورزشی سبک خود را گرم کنید
               
ب- پس از ورزش با حرکات کششی و سبک خود را سرد کنید
              
 ج- هنگام ورزش نگذارید بدن شما خشک شود و مرتب آب بنوشید
              
 د- هنگام ورزش ممکن است اختلال الکترولیت در بدن ایجاد شود، با نوشیدن مایعات مناسب محتوی مواد معدنی از آن جلوگیری کنید
             
  ح- مناسب با نوع ورزش کالری مورد نیاز را تامین کنید
            
  و- در صورتی که ورزش حرفه ای را ادامه میدهید در زمانهای مناسب از ماساژورهای مطلع و به طور 
علمی استفاده کنید. فیزیوتراپی نیز می تواند کمک کننده باشد.

باید توجه داشت که صدای مفصل همیشه ناشی از شکستن قولنج نیست و بعضی از مفاصل ما هنگام 

بعضی از حرکات یا راه رفتن صدا می دهند، اگر صدا با درد همراه نباشد معمولا چیز مهمی نیست و در 

دوره ای از زندگی وجود دارد و خود به خود خوب می شود. ولی اگر ماندگار شد و باعث ناراحتی گردید

و یا دردناک بود باید به پزشک ارتوپد مراجعه کرد چون ممکن است علت آن عوامل مختلفی مانند ساییده

شدن نسوج نرم اطراف مفصل روی برجستگی های استخوانی، ضایعات منیسک، ضایعات غضروفی و

یا رباط ها ی اطراف مفصل باشند.

باید توجه داشت که مفهوم قولنج در علم پزشکی قدیم با امروز فرق میکند. در قدیم هر عضوی از اعضای 

بدن قولنج مخصوص خود را داشت. مثل قولنج کبد که باعث دردهای شدید سمت راست شکم میشود، قولنج 

کلیه که به صورت دردهای شدید و متناوب ناحیه کلیه با انتشار به ناحیه زیر شکم خود را نشان می دهد و 

قولنج روده که باعث دردهای متناوب و ناراحت ‌کننده شکم می شود. تمامی این موارد به دلیل اسپاسم‌های 

متناوب عضلات صاف در عضو مربوطه می باشد.


منبع:http://www.iranorthoped.ir